Hoe je van een cirkel een vierkant maakt en daardoor toch nog hip wordt

Deze zomervakantie stond in het teken van een aantal vaste, terugkerende activiteiten. Het zijn stuk voor stuk typische seniorenbezigheden, dus als u (sorry, je) jong en hip bent, hoef je niet verder te lezen. Alhoewel. Het is sowieso je voorland en ook jonge, hippe mensen doen deze dingen wel. Al dan niet aangevuld met hippe, avontuurlijker dingen. Zoals naar een festivalletje of twee, drie, eindeloos chillen, gamen,  met je telefoon spelen, uitslapen en shoppen. Ik denk nu even aan een specifiek jong en hip persoon. En ja, het is familie. Zeer nabije. En nee, ik ben niet gefrustreerd. Ik ben NIET gefrustreerd en ook zeker niet jaloers.

Wat ik deed?

Slapen, lezen, musea bezoeken, fietsen, wandelen en van cirkels vierkanten maken.

Van de eerste vijf dingen heeft u vast wel een beeld. En dat beeld klopt, kan ik u verzekeren. Over die musea hebt u nog een berichtje of twee te goed, en dat lezen komt ook nog aan de orde. Dat was namelijk heel leuk, omdat Grote Pol en ik een leescollectief vormden.

Het van cirkels vierkanten maken leg ik even uit, want daar heeft u dan weer helemaal geen beeld bij. Ik haakte me suf. Ik haakte 27 cirkels van restjes katoen. En toen haakte ik er een randje om en, floeps, toen werden ze vierkant. Daarna haakte ik ze aan elkaar en had ik, hupsakee, een tas gemaakt, volgens het gave idee van Ponnekeblom. Daar was ik dus wel een vakantie zoet mee. Maar dan heb je ook wat hipperdepips, waardoor ik opeens weer heel jong oog. Vind ik dan.

Ook nog binnenvakken, wowie.

(Maar de kleuren zijn in het echt veel mooierderder.)

Nog een keer over (niet) slapen

(Vervolg van Vijf redenen om vannacht wakker te liggen. )

Zul je net zien. Ik sliep die onderzoeksnacht redelijk goed. Dat kwam natuurlijk door alle stress en slechte nachten vooraf en door de last van het dragen van die draadjes en dat kastje. Ik was blij dat ik mocht gaan liggen. Wel werd ik tien keer wakker, waarvan vijf keer vanuit de diepe slaap. Dat is toch wel een beetje veel te veel, vond ook de somnoloog, toen ze de slaapgrafiek bekeek.

Anderhalve week voor het onderzoek was ik al cold turkey gestart met me houden aan maximaal acht uur per etmaal in bed liggen. Heel weinig voor mijn doen. Ik lag er soms wel tien uur lang in om te proberen toch nog wat te slapen (en minstens een halfuur te lezen, want er is niets fijners dan lezen in bed). Maar door je lichaam en ziel te dwingen het te doen met die acht uur zou de slaapkwaliteit dus verbeteren. Ik merk daar nog weinig van, behalve dan dat mijn lichaam er wel aan went om om zeven uur op te staan. Overdag trek ik het soms amper tot niet. (En mijn boek heb ik nog steeds niet uit.)
Mocht dit niet helpen, dan is er wel een ander middel te bedenken, maar dat moet dan wel weer matchen met andere medicijnen en ziektes.

Om nu te proberen om beter door te slapen ben ik toch begonnen met het slikken van melatonine, ook al heb ik geen inslaapproblemen (maar wel een veel te laag melatoninegehalte). Soms werkt dat ook bij doorslaapproblemen. Ik word er 's avonds een willoze, duizelige lappenpop van (die eenmaal in bed nog geen bladzijde lang haar ogen open kan houden) en vooralsnog slaap ik er niet beter door. De dosering voer ik langzaam op, dus wie weet.

De reageerders op mijn vorige bericht wil ik bedanken. Met de tips ga ik mogelijk nog wat doen, maar eerst maar eens dit proberen. Iedereen heeft zo zijn slaappatroon en de een ligt niet wakker van een slaapprobleem (ik eigenlijk ook niet, maar ik heb er overdag zo'n last van: niet alert en veel te weinig energie), maar de ander dus wel. Vooral van wat Anoniem schreef schrok ik. Het lijkt me verschrikkelijk om nacht na nacht dit mee te moeten maken. Heel veel sterkte gewenst en ik hoop voor jou op volledig herstel.

Zo. Voorlopig even genoeg hierover. Ik wens u allen een goede nachtrust met zoete dromen en een ontspannen ontwaken!

Vijf redenen om vannacht wakker te liggen

Een tijdje geleden schreef ik iets over een slaaponderzoek dat ik zou gaan ondergaan. Ik heb nieuws voor u: ik onderga het NU! Op dit moment. Twaalf vastgekitte elektrodes op hoofd, kaak en borst, twaalf touwtjes naar een zware, zwarte doos die ik om mijn middel draag. En ik vind het toch spannend... Je zou er bijna van gaan wakker liggen.

Ten eerste omdat ik er eigenlijk niet aan mag zitten, maar ik friemel in het dagelijks leven minimaal 2,7 keer per minuut aan gezicht en/of haar. Om dat te voorkomen zit ik maar de hele tijd te breien en te typen, dat leidt af.
Ten tweede omdat Iedereen Mij Kan Zien en Van Alles Kan Gaan Denken. (Hoi Ineke!) 😉
Ten derde omdat ik niet mag douchen en zweten (en om thuis te komen moet ik Altijd een Bult op fietsen, dus heb ik al in het eerste halfuur gezweet).
Ten vierde omdat ik bang ben dat ik vannacht óf geen oog dichtdoe (maar dat schijnt dus iedereen heus wel te doen, ook als je denkt dat je de hele nacht niet geslapen hebt, heb je toch periodes van (diepe) slaap gehad) óf slaap als een roos waardoor er geen bruikbare informatie uitkomt en Iedereen denkt dat ik zeur.
En ten vijfde ben ik een beetje bang voor het advies dat ik morgen ga krijgen. Dat zou zomaar cognitieve gedragstherapie kunnen zijn en daar heb ik geen zin an. Ik heb het eerder gehad, toen ik moest leren omgaan met de SLE en pas het een en ander heus al wel toe in mijn slapeloze nachten. Ik wil gewoon een pil. Er kan er best nog wel eentje bij.
Ben benieuwd of ik morgen bij de arts ook zo assertief overkom.

Opgetuigd als een kerstboom kwam ik langs de buurtjes die meteen wilden weten van de hoed en de rand. Er ontstond een sfeertje waarbij iedereen tegen elkaar opbood. 'Ja, maar ik slaap maar x uur per nacht etc. etc.' U kent dat wel. Ik kan daar tegen. Ik weet dat veel mensen slecht slapen. Ben eigenlijk wel benieuwd hoe u slaapt... En of u tips hebt die ik nog niet ken. Reacties zijn zeer welkom!

Zoals het potje thuis poept, poept het nergens

beneden

boven

Altijd, altijd als de Polletjes voor een ditje of een datje naar hun ouderlijk huis komen, gaan ze eerst uitgebreid naar de wc. Liefst boven, want daar zit je lekker ruim. Lekker op hun gemak, haha.
Wat zou dat toch zijn? Eigen wc is goud waard? Oost, west, bij papa en mama zit je het best?

Ik snap dat de wc's in hun studentenhuizen wat minder aanlokkelijk zijn, maar om het dan te bewaren voor hier, dat gaat wel wat ver. Alhoewel, ik herinner me dat ik op de lagere school niet één keer naar de wc ben geweest. Daar lag namelijk karnemelkse zeep en die stonk. Dat de weeceetjes zelf ongetwijfeld ook stonken, weet ik niet meer. Als we móesten, omdat we op schoolreis gingen of zo, deed ik maar alsof. Ging ik een tijdje in dat hokje staan wachten.

Maar wilt u me nu verontschuldigen? Ik ga de pot poetsen.

Leeg nest

Kamer hier nog in originele staat

Twee weken geleden vloog het jongste Polletje ook uit. Ik zit hier met een leeg nest. Nou, bijna leeg dan. Zijn ex-kamer ligt nog vol met zooi.
Het moet bij mij echt nog wel even landen, hoor. Het is rustiger en overzichtelijker in huis, maar ik mis mijn kroost ook. Ben er nog niet zo aan toe dat ze nu al volwassen zijn (of zouden moeten zijn...), terwijl ze gisteren nog met lego speelden.
Wist u dat tot 27 jaar na de bevalling nog cellen van de kinderen in het lichaam van de moeder rondzwermen?

Polletjes nieuwe nest is nog geen kilometer verderop en ik hoop dat hij vaak langs komt fladderen om het huis weer even te vullen met zijn drukte, kletspraatjes, gekkig-  en vrolijkheid. 

Zaterdag was hij jarig en voor het gemak nodigde hij opa en oma en oudste Polletje uit om hier samen te eten. 't Was erg gezellig.

T-shirt is een cadeautje van het oudste Polletje